Vilcacora - skarb lasów tropikalnych!

lasy tropikalne - zalesiony obszar na którym żyje około połowy z pośród wszystkich zwierząt i roślin obecnych na Ziemi. Lasy tropikalne są głównym źródłem tlenu oraz naturalnym zbiornikiem zatrzymującym dwutlenek węgla, dzięki czemu przeciwdziałają powstawaniu efektu cieplarnianego. Są również najbardziej złożonym ekosystemem, który kształtował się przez 5 milionów lat.

W obecnych czasach, dzięki prowadzonej przez człowieka rabunkowej gospodarce lasy tropikalne są już zredukowane do połowy ich pierwotnej wielkości. Szacuje się, że przy obecnym postępowaniu ludzi, lasy przestaną istnieć do 2050 roku.

Uncaria tomentosa jest lianą rosnącą naturalnie w dżunglach Ameryki Południowej i środkowej. Jednak ze względu na specyficzny skład gleby, atmosfery, oraz rośliny wegetujące w jej sąsiedztwie Vilcacora - czyli Uncaria tomentosa rosnąca w Montanii Peruwiańskiej zasługuje na największą uwagę. Jej bioaktywne składniki od lat stanowią przedmiot zainteresowania badaczy z różnych dziedzin: lekarzy, farmakologów czy botaników. Zainteresowanie to miało niewątpliwie wpływ na to, iż roślina ta została wszechstronnie zbadana przez naukowców, m.in. w Austrii, Szwecji, Japonii, Włoszech, Rosji, nie wspominając o krajach Ameryki Południowej.

Alkaloidy zawarte w Vilcacorze
Najważniejszą grupą substancji biologicznie aktywnych są alkaloidy. W Vilcacorze występują 2 grupy alkaloidów: indolowe i oksoindolowe. Cenne są też inne substancje aktywne farmakologicznie, takie jak: polifenole, sterole, glikozydy kwasu chinowego, terpeny i ich pochodne oraz inne aktywne związki. Główne alkaloidy to hirsutyna, hirsuteina i dihydrokorynanteina (alkaloidy indolowe). Hirsutyna jest silnym związkiem o charakterze przeciwwirusowym, rozluźnia mięśnie gładkie, przez co obniża ciśnienie tętnicze i ma działanie przeciwskurczowe, chroni śluzówkę przewodu pokarmowego oraz wykazuje właściwości znieczulające.
Alkaloidy oksoindolowe wysoce aktywizują układ immunologiczny, szczególnie mechanizmy odpowiedzialne za odporność przeciwwirusową.
Alkaloidy oddziałują też na układ nerwowy, obniżają ciśnienie tętnicze, działają rozluźniająco, mają też działanie przeciwgorączkowe, przeciwzapalne i pobudzają aktywność oddechową.

Glikozydy
Niektóre glikozydy izolowane z U. tomentosa są związkami o właściwościach przeciwwirusowych i przeciwzapalnych. Roślina ta zawiera kwas ursolowy i oleanowy, które mają właściwości antyoksydacyjne.

Sterole, taniny i flawonoidy
Sterole zawarte w U. tomentosa cechują się działaniem przeciwzapalnym. Taniny zaś wpływają pozytywnie na motorykę jelit i dróg żółciowych. Mają ponadto wartości smakowe pobudzające apetyt i podobnie, jak kwasy urosolowy i oleanowy, antyoksydacyjne. Flawonoidy działają ochronnie na naczynia krwionośne, wykazują właściwości przeciwzapalne, a także silnie działają antyoksydacyjnie.

Toksyczność
Vilcacora jest nietoksyczna. LD 50 dla Vilcacory wynosi 16 g/kg wagi ciała. Preparat nie jest podawany dzieciom poniżej trzeciego roku życia, nie powinien on być zalecany chorym po- lub oczekującym na przeszczepy narządów ani kobietom ciężarnym.

Omawiając najnowsze osiągnięcia naukowe, nie sposób pominąć prób wyjaśnienia mechanizmów działania Uncarii tomentosa. Najbardziej interesujące wyniki otrzymał Yezhou Sheng z Uniwersytetu w Lund (Szwecja), który badał wpływ vilcacory na komórki nowotworowe. Dodając ekstrakty Uncaria tomentosa do szybko dzielących się komórek białaczkowych, zauważył, że nie tylko hamuje ona tempo ich podziałów, ale również inicjuje proces ich samounicestwienia zwany apoptozą. Proces ten, określany również samobójczą śmiercią komórek, to wytworzony w trakcie ewolucji naturalny mechanizm obronny organizmów wielokomórkowych, który ma na celu bezpieczną eliminację komórek, które stanowią zagrożenie dla funkcjonowania ustroju. Apoptoza dotyczy zwykle tych komórek, które wskutek mutacji lub innych uszkodzeń, zmieniają typowy dla swojego charakteru metabolizm, np. zwiększają tempo podziałów albo rozpoczynają produkcję nietypowych białek, co często jest przejawem rozwijającego się nowotworu. W takiej sytuacji otaczające tkanki wysyłają sygnały, które mają na celu aktywację samobójczych genów w zmienionych komórkach i tym samym wprowadzenie ich w stan apoptozy. Komórka, która odbierze „sygnał śmierci” kurczy się i stopniowo zostaje wchłonięta przez otaczające tkanki nie wywołując stanów zapalnych typowych dla niefizjologicznej „nieplanowanej” nekrozy. Spektakularność eksperymentu Shenga polega na tym, że po raz pierwszy udowodnił wpływ Uncarii tomentosa na selektywną apoptozę komórek nowotworowych.

Prace nad działaniem Uncarii obejmowały ostatnio również poznanie mechanizmów jej aktywności przeciwzapalnej. Największe osiągnięcia na tym polu odnosi od kilku lat zespół kierowany przez M. Sandoval z Centrum Nauk Kardiowaskularnych w Nowym Jorku. Zespół ten udowodnił, że preparaty z Uncarii tomentosa niezwykle skutecznie obniżają produkcję czynnika martwicy nowotworów TNF-α, który wydzielany przez makrofagi powoduje ostre reakcje zapalne. Odkryte zjawisko znajdzie z pewnością zastosowanie w produkcji nowej generacji leków przeciwzapalnych stosowanych chociażby w zaawansowanych stanach reumatycznych czy chorobie Crohna. Aktualne terapie polegające na podawaniu przeciwciał skierowanych przeciwko TNF są bardzo drogie, gdyż cena jednej dawki preparatu przeciwciał przekracza często 2000 USD.

Badania nad vilcacorą prowadzone są również w polskich placówkach naukowych. Na tym polu dużymi osiągnięciami wykazali się m.in. prof. Mieczysław Kuraś (Uniwersytet Warszawski), prof. Jerzy Łukasiak (Akademia Medyczna, Gdańsk), dr Bogdan Falkiewicz (Międzyuczelniany Wydział Biotechnologii, Gdańsk) oraz prof. Marian Kondracki (Państwowy Instytut Weterynaryjny Puławy).

Substancje szkodliwe - papierosy!!

Poznaj substancje szkodliwe, jakie zawiera papieros, dowiedz się ile toksycznych związków chemicznych wydziela papieros, które później lądują w Tobie.

~ Oliwki i liście drzewa oliwkowego ~

Surowcem zielarskim są liście oliwki (Oleae folium), tzw. „Biblijne zioło”.  Ekstrakt z liści oliwnych uzupełnienia codzienną dietę w składniki odżywcze pochodzenia naturalnego, a przede wszystkim w polifenole, które wykazują działanie antyoksydacyjne i wzmacniają ogólną odporność organizmu.

Drzewka oliwne są niezwykle wytrzymałe, odporne na choroby oraz szkodniki. Osiągają wiek nawet 3000 lat. Tę odporność zawdzięczają oleuropeinie, gorzkiej substancji znajdującej się głównie w ich liściach. Jest to najsilniejszy składnik aktywny w liściu oliwnym. Oleuropeina to gorzki monoterpen glikozydowy z grupy sekoirydoidów. Oleuropeina i produkty jej hydrolizy takie jak: kwas eleonowy, aglikon, i eleonoat wapnia  działają synergicznie, dzięki temu tworzą ogromną siłę w zwalczaniu organizmów patogennych. Oddziałują na zewnętrzną błonę komórkową intruzów rozpuszczając ją. Dzięki powstałemu uszkodzeniu, system immunologiczny jest już zdolny do unicestwienia patogennego mikroorganizmu.

Ekstrakt z liścia oliwnego radzi sobie ze schorzeniami związanymi z ponad 120 patologicznymi mikrobami, wirusami, bakteriami oraz innymi, odpornymi na antybiotyki mikroorganizmami. Badania wykazały, że oleuropeina wzmacnia siły obronne organizmu. Liść oliwny wykazuje również silne właściwości antygrzybicze. Działa przy infekcjach drożdżami, przy grzybicy stóp i paznokci, swędzeniu w pachwinach oraz grzybicy owłosionej skóry głowy. Działa przeciwpasożytniczo. Wykazuje wysoką skuteczność działania na większość wirusów. Zwiększa przepływ krwi w naczyniach wieńcowych, zapewnia obniżenie poziomu złego cholesterolu, normalizuje ciśnienie tętnicze oraz poziom cukru.

Liście drzewa oliwkowego mają właściwości obniżające ciśnienie krwi i poprawiają funkcjonowanie układu krążenia. Badania naukowe wykazały istotny związek między konsumowaniem oliwy z oliwek a niską zapadalnością na choroby niedokrwienne serca - chodzi tu o chorobę wieńcową w tym między innymi zawał serca oraz na występowanie niższych wartości ciśnienia tętniczego. Liście z drzewa oliwkowego mają również średnie właściwości moczopędne i mogą być używane do leczenia takich kondycji jak zapalenie pęcherza. Posiadając pewne możliwości w obniżaniu poziomu cukru we krwi, liście oliwki są używane przez osoby cierpiące na cukrzycę, obniżając oporność tkanek na insulinę. Olej z oliwki jest środkiem odżywczym i poprawia balans tłuszczów we krwi. Olej z oliwki jest tradycyjnie używany z 1 łyżeczką soku z cytryny w leczeniu kamieni żółciowych. Mówi się, że olej z oliwki ułatwia redukcję masy ciała.
Badania naukowe dowiodły, że stosowanie diety śródziemnomorskiej, której istotnym składnikiem jest oliwa z oliwek, zmniejsza ryzyko zachorowań na raka różnych narządów głównie jelita grubego.
Oliwa z oliwek posiada właściwości poprawiające trawienie oraz chroni przewód pokarmowy dzięki związkom zawartym w niej, które są łatwo przyswajalne oraz działają ochronnie na błonę śluzową żołądka oraz jelit.
Oliwa z oliwek znana jest również jako środek opóźniający proces starzenia się.
Inne zastosowania medyczne - Rak piersi, Rak prostaty, Zmarszczki.

Największą sławę oliwka europejska uzyskała dzięki oliwie z oliwek. Jest ona niezastąpiona w kuchni i kosmetyce. Najwartościowszą oliwę uzyskuje się w wyniku pierwszego tłoczenia dojrzałych owoców na zimno tzw. Extra Virgin. Po odwirowaniu jest ona całkowicie czysta i prawie bezbarwna. Przez dalsze tłoczenie można uzyskać oliwę prowansalską. Oliwa z oliwek ma doskonałe właściwości zdrowotne.

Oliwa z oliwek zawiera duże ilości kwasu oleinowego, kwas ten powoduje spadek zachorowań na astmę i alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa. Stąd obserwuje się niższą zachorowalność na te choroby wśród mieszkańców basenu Morza Śródziemnego. Oliwa z oliwek jest bogata w witaminy A, E, D oraz K. Pomaga przy miażdżycy, kamicy żółciowej, nieżycie i owrzodzeniu żołądka oraz w zaparciach a także zapobiega tworzeniu się wolnych rodników. Wspaniale oczyszcza i reguluje procesy trawienia. Spowalnia procesy starzenia oraz doskonale wpływa na wzrost kości u dzieci. Przeciwdziała zakrzepom. Powinna być stosowana przez osoby chore na cukrzycę - doskonale asymiluje cukry i wyrównuje ich poziom we krwi. Oliwa z oliwek nie zawiera soli, jest produktem bezglutenowym.

Ale oliwa z oliwek to także doskonały smak. Stosuje się ją do smażenia (w umiarkowanej temperaturze) , sałatek, a także słynnego sosu vinegrette. Brak filtracji czyni tę oliwę najbardziej naturalnym i wartościowym produktem wśród oliw z oliwek , gdyż oprócz wyjątkowych walorów smakowych pozwala zachować wszystkie cenne dla organizmu składniki odżywcze zawarte w oliwkach, a które w znacznym stopniu są usuwane przy powszechnie stosowanej filtracji dającej przejrzystość oliwie. Niefiltrowana oliwa z pierwszego tłoczenia ma zielonkawo-żółty kolor i jest naturalnie mętna. To właśnie w pozostałych cząsteczkach oliwek zawartych w zawiesinie i osadzie znajdują się skoncentrowane, cenne naturalne przeciwutleniacze (do 30% więcej niż w oliwie filtrowanej) tj. polifenole, zwalczające wolne rodniki i zmniejszające ryzyko chorób serca, a także opóźniające procesy starzenia komórek.

Czy dieta ma wpływ na zdrowie nóg?

Żylaki nóg to wstydliwy problem dotykający sporej części społeczeństwa. Osoby uskarżające się na puchnięcie kończyn dolnych oraz pajączki zmuszone są nosić pończochy uciskowe lub przyjmować leki, a w skrajnych przypadkach mogą zostać skierowane na operację. A gdyby tak pozbyć się żylaków lub im zapobiec wprowadzając jedynie kilka zmian do codziennej diety? Pomysł prosty i, co ważniejsze, skuteczny. Udowodniono, że bioflawonoidy zawarte w białej skórce zapobiegają powstawaniu żylaków.
Co wspólnego mają żylaki z nawykami żywieniowymi?
Jak wiadomo nie od dziś lepiej jest zapobiegać niż leczyć. Przyczyn żylaków jest wiele, jednak nasza dieta również ma wpływ na ukrwienie ciała i skłonności do pojawiania się żylaków nóg. Profilaktyka żylaków nakazuje, aby uważać na to co się je, aby zminimalizować objawy bólu i obrzęku nóg.

Zapobieganie żylakom nóg poprzez właściwą dietę – co wybierać?
Jedz 1-2 łyżeczki nasion lnu dziennie. Olej lniany jest bogaty w tłuszcze i pomaga w regeneracji skóry, w tym również wspomaga leczenie żylaków.Flawonoidy wzmacniają ściany żył i poprawiają ich elastyczność. Jedz więcej wiśni, jagód, malin oraz gryki, które są bogatym źródłem flawonoidów.
Jako przekąski wybieraj owoce. Grejpfruty, pomarańcze czy mandarynki zawierają bioflawonoidy w białej skórce, dlatego nie wyrzucaj jej tylko jedz na zdrowie w ramach zapobiegania żylakom.

Spożywaj więcej pokarmów, które zawierają witaminę E poprawiającą krążenie krwi. Najczęstszym powodem powstawania żylaków kończyn dolnych są problemy z krążeniem krwi i limfy w organizmie. Zielone warzywa są źródłem witaminy E. Uzupełnij codzienną dietę 50-125 miligramami gingko biloba. Ziele to wzmacnia ściany żył.

Pij ziołową herbatę kilka razy dziennie, by zapobiec żylakom nóg. Wybieraj takie zioła jak krwawnik pospolity, korzeń bagnicy lub brzeczki piwnej. Dzięki nim wspomożesz leczenie pajączków.

Zapobieganie żylakom nóg poprzez właściwą dietę – czego unikać?
Unikaj tłuszczów nasyconych, uwodornionych i częściowo uwodornionych. Wszystkie one powodują, że krew krąży wolniej i powodują zapalenie żył, które prowadzi do powstawania żylaków.

Zredukuj ilość zjadanej soli, która ma właściwości odwadniające, a więc niekorzystnie wpływa na kondycję żył i prowadzi do powstawania żylaków nóg. Zamiast soli spróbuj dodawać do posiłków więcej ziół i przypraw.

Otyli ludzie częściej zmagają się z żylakami kończyn dolnych, a więc czasem leczenie żylaków będzie się wiązało ze zrzuceniem kilku(nastu) zbędnych kilogramów.

Żylaki nóg nie tylko wyglądają nieestetycznie, ale również powodują uczucie dyskomfortu poprzez ból, obrzęki i uczucie ciężkości nóg. Warto zatem zatroszczyć się o profilaktykę i wprowadzić kilka nowości do codziennego menu, by cieszyć się pięknymi i zdrowymi nogami, którym problem żylaków jest całkowicie obcy.