Głóg i magnez

	Ochrona tętnic przed miażdżycą – głóg i magnez.
W młodości tętnice są elastyczne i gładkie i co znakomicie ułatwia przepływ krwi. Jednak wysokokaloryczna dieta i nagminny deficyt ruchu osadzają w świetle naszych tętnic tzw. blaszkę miażdżycową tamujący bieg krwi i zagrażającą zawałem.
Niezdrowe utleniacze.
Nadmiar kalorii układ trawienny przetwarza w tłuszcze nasycone i włącza do krwioobiegu. Posiadają one własności silnie utleniające, dlatego zwane też oksydantami. Tłuszcze tego typu - po dostaniu się do krwi zostają uznane za toksyczną substancją – m.in. za zły cholesterol. Ustrój wobec „obcej” substancji uruchamia „broń” immunologiczną - ciała odpornościowe. Są to zwykle makrofagi, które tak długo pochłaniają intruza, aż obładowane „po brzegi” cholesterolem osadzają się na gładkiej powierzchni tętnic.
Nadmiar utlenionych tłuszczów we krwi zapoczątkowuje miażdżycę.
Duża blaszka miażdżycowa w tętnicy wieńcowej oznacza chorobę niedokrwienną serca, zwaną też chorobą wieńcową. Zwykle chorobie tej towarzyszy nadciśnienie tętnicze, które wnosi ryzyko pęknięcia blaszki. Pęknięcie blaszki miażdżycowej w tętnicy wieńcowej zagraża masywną blokadą dopływu krwi do mięśnia sercowego i zawałem.
Wyciągi lecznicze z głogu.
Na czele listy ziół chroniących serce, tętnice i normujących ciśnienie tętnicze krwi jest głóg (Crataegis) - znany powszechnie z korzystnego działania na serce wyciągów z kwiatostanu i owoców. Niedawno w badaniach klinicznych 78 pacjentom w wieku od 45 do 73 lat cierpiących na przewlekłą niewydolność serca podawano ekstrakt z głogu. Po 2 miesiącach odnotowano wyraźny wzrost sił fizycznych wydolności organizmu. Wynikł on z bardziej ekonomicznej pracy serca. Zwiększyła się siła jego skurczów i zmniejszyła ich częstotliwość. Nie stwierdzono przy tym żadnych niekorzystnych objawów ubocznych, lecz odwrotnie obniżkę szkodliwego nadciśnienia tętniczego.. Stwierdzono również, że im dłuższy czas przyjmowania preparatu i jego dawka tym większy efekt leczniczy. Ekstrakt z głogu można pić przez miesiąc lub przez cały rok nie narażając się na jakiekolwiek działania uboczne.
Najważniejsze składnik leczniczy głogu.
Najważniejszym składnikiem głogowych polifenoli są tzw. flawonoidy reprezentowane przede wszystkim przez witeksynę, izowiteksynę, orientynę i apigeninę - w postaci glikozydowych połączeń i form dimerycznych. (Szczegółowo ich działaniu poniżej). Ważna rolę nasercową odgrywają również katechiny, w tym zwłaszcza jej oligomery i polimery - zwane procyjanidynami. Już w latach 70 naukowcy z Warszawskiej Akademii Medycznej wyizolowali ją z głogu. Procjanidyna wspomaga działanie flawonoidów - wzmacnia efekt rozkurczający tętnice wieńcowe. Ponadto pobudza serce do częstszych i silniejszych skurczów, jak też zwiększa przewodnictwo nerwowe w sercu, które słabnie wraz z wiekiem.
Lecznicze działanie owoców i kwiatów głogu.
Udokumentowano korzystny wpływ substancji czynnych głogu na krążenie wieńcowe, w tym na hamowanie kurczliwości naczyń oraz ich działanie przeciwutleniające. Chociaż działanie ekstraktu głogu nie jest bardzo silne – stąd preparaty głogu są lekami bez recepty - to jest wysoce pomocne w wielu postaciach chorób serca, zwłaszcza stanów lekkich w początkach rozwoju choroby oraz ustabilizowanych stanów przewlekłych, w których efektywnie wspomagają leczenie podstawowe z wyboru lekarza. Dotyczy to np. leczenia miażdżycy, nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej, wzmacniania siły skurczu serca w tzw. sercu niewydolnym, itp. W stanach początkowych chorób serca i krążenia dotyczy to np. takich przypadków, gdzie jeszcze nie jest uzasadnione stosowanie leków na receptę - glikozydów nasercowych i β-blokerów, itp. Wyniki licznych badań dowodzą, że zioło to podawane w dostatecznie wysokiej dawce stanowi dobrą alternatywę w każdej nieomal terapii wspomagającej pracę serca i układu krążenia.
Pierwszoplanową rolę w podtrzymywaniu serca w zdrowiu pełnią flawonoidy.
Flawonoidy są to zwykle żółte lub bezbarwne substancje stałe najobficiej występujące w takich roślinach, jak wspomniany kwiatostan i owoce głogu, a ponadto: liść brzozy, ziele skrzypu polnego, kwiat kasztanowca, kwiat bzu czarnego, itd. Jena to głóg zawiera najważniejsze dla zdrowia flawonoidy - rutozyd, hiperozyd, ramozyt witeksyny.
Działanie lecznicze flawonoidów przejawia się w najróżnorodniejszy sposób.
Po pierwsze flawonoidy działają wzmacniająco i uszczelniająco na ściany naczyń krwionośnych. Dzięki temu flawonoidy przeciwdziałają osadzaniu się na gładzi tętnic wspomnianych wyżej komórek piankowatych i zapobiegają miażdżycy.
Własności przeciwzakrzepowe.
Własności przeciwzakrzepowe (antyagregacyjne) flawonoidów wobec krwinek płytkowych zapobiegają największemu zagrożeniu życia - zawałom. W razie pęknięcia blaszki miażdżycowej i fizjologicznej krzepliwości krwi w tętnicy wieńcowej powoduje powstanie tzw. skrzepliny, co może ogranicza dopływ krwi do mięśnia sercowego i zagraża jego martwicą, czyli zawałem. Jeśli skrzeplina zaczopuje się w świetle zwężającego się naczynia wieńcowego może dojść całkowitej blokady przepływu krwi i do zawału. Dlatego dla chorego na miażdżycę przeciwzakrzepowe własności flawonoidów to życiodajna własność. Udowodniono, że flawonoidy zmniejszają agregację płytek krwi, a przez to zarówno zagrożenie miażdżycą, jak i zawałem i udarem. Są nie mniej skutecznie, niż popularne mikrodawki kwasu acetylosalicylowego (ASA). Pozbawione są natomiast niepożądanych skutków mikrodawek ASA, jakimi są krwawienia wewnętrzne z żołądka.
Rozkurczają tętnice.
Te substancje mają zdolność rozkurczanie mięśni gładkich tych naczyń. Rozkurcz silnie umięśnionych tętnic wieńcowych poszerza ich światło, dzięki czemu ułatwia przepływ utlenionej krwi do mięśnia sercowego. Odciąża to pracę serca, zmniejsza wysiłek tłoczenia krwi i jej ciśnienie. W tym działaniu flawonoidy z głogu wykazują pewne podobieństwo działania do beta brokerów. Mogą więc nieco obniżyć ich dawkę, oczywiście za zgodą lekarza prowadzącego i pod jego kontrolą.
Silne przeciwutleniacze.
Wolne rodniki są, jak pamiętamy odpowiedzialne za utlenienie i „zezłośliwienie” cholesterolu. A to sprzyja osadzaniu się wypełnionych cholesterolem komórek odpornościowych w tętnicach. Badania ostatniego dziesięciolecia udowodniły, że flawonoidy z głogu zapobiegają tworzeniu się toksycznych wolnych rodników. Co więcej działają leczniczo również w czasie rekonwalescencji spowodowanych ciężkimi chorobami zakaźnymi (powikłania grypowe, itp.) lub po operacjach. Każdej osobie, która przebyła zawał - głogowe flawonoidy wzmocnią uszkodzony mięsień serca i będą działały profilaktycznie zmniejszając ryzyko następnego zawału. Co więcej ekstrakt z głogu dzięki swym własnościom działa tonująco łagodząc bodźce zaburzające krążenie krwi, tłumiąc podniecenie i nerwowość..Pamiętajmy jednak, że flawonoidy z głogu i z innych roślin nie są antidotum na wszystkie zagrożenia dla serca i tętnic. Wystrzegajmy się zwłaszcza braku ruchu oraz nadmiaru tłuszczy zwierzęcych, utwardzanych margaryn, w tym szczególnie zjełczałych tłuszczów, które są silnymi utleniaczami i toksynami. MAGNEZ WSPÓŁDZIAŁA Z GŁOGIEM W OCHRONIE SERCA
Zdolność do długotrwałego wysiłku, bez zmęczenia jest w dużym stopniu zasługą roli magnezu.
Glukoza podstawowy surowiec energetyczny, gdyby nawet serce otrzymało jej we krwi tyle ile potrzebuje – zamienia się w energię w tempie zadawalającym żółwia. Człowiek szybko biega, energochłonnie pracuje, walczy – toteż organizm ludzki poradził sobie z tym problemem poprzez wytworzenie błyskawicznie spalanej energii, jaki jest wysokoenergetyczny związek fosforanowy – tzw. ATP (adenozynotrifosforan). Cząsteczki ATP pełnią w ustroju rolę biochemicznych „mini akumulatorków” do wielokrotnego użytku. Posiadają zdolność gromadzenia dużej porcji energii - do błyskawicznego wykorzystania.
Magnez warunkiem powstania substancji energetycznej - ATP.
Istnienie i działanie wysokoenergetycznych cząsteczek ATP nie jest bowiem możliwe bez nasycenia organizmu magnezem. Ten minerał jest organizatorem ładowania energii do chemicznych akumulatorków i błyskawicznego rozładowania. Magnez aktywuje aż kilkadziesiąt enzymów uczestniczących w szybkim spalaniu glukozy, jak też inne ułatwiające gromadzenie jej w ATP; a następnie ułatwia błyskawiczne rozładowanie ATP z energii w mięśniu serca lub w innych energochłonnych narządach.
U zawałowców zwykle brakuje magnezu.
U pacjentów z długoletnim nadciśnieniem tętniczym, po zawale, czy z procesem zapalnym mięśnia sercowego zwykle brak magnezu.
Magnez reguluje ciśnienie krwi.
Magnez jest regulatorem ciśnienia krwi, gdyż hamuje nadmierny napływ wapnia. Zbyt duży napływ wapnia do krwi oznacza zbyt silne skurcze mięśnia sercowego i …nadciśnienie tętnicze!
Magnez ma zdrowy wpływ na nerwy.
Symptomem niedoboru mogą być: niepokój bez powodu, nerwice, a przy dużym deficycie magnezu nawet zaburzenia serca. Istnieją nawet doniesienia o groźnych dla życia arytmiach komorowych sprowokowanych jedynie samym niedoborem magnezu.
Odtruwająca (detoksykacyjna) rola magnezu.
Obecnie coraz częściej, wraz z zanieczyszczeniem środowiska w roślinach jadalnych, jak też w mięsie spotyka się toksyczne metale ciężkie: ołów, kadm, rtęć, miedź, mangan, arsen, itp. W tym kontekście magnez jawi się jako efektywna naturalna odtrutka. Gdy w ustoju jest magnezu dużo - toksyczne metale ciężkie nie mają doń dostępu. Gdy jest go zbyt mało – metale ciężkie zastępują metabolizm magnezu, co zagraża zatruciem prowadzącym nawet do inicjacji procesu nowotworowego lub porażenia układu nerwowego.
Dobowe zapotrzebowanie na magnez u zdrowych osób dorosłych wynosi 300-400 mg.
Pomimo, że dobowe zapotrzebowanie u zdrowych osób dorosłych na ten kation wynosi 300-400 mg, to faktyczne zużycie przez organizm jest zależne nie tylko od procesów energetycznych, nadmiernego wydalania w przewodzie pokarmowym, pocenia się, czynności nerek, ale również od działania wielu hormonów. Zapotrzebowanie na minerał rośnie, jeśli cierpimy na, zaburzenia wchłaniania (np. biegunki), zaburzenia hormonalne, długotrwałe stresy lub stosujemy środki odwadniające, pocimy się w czasie upału czy wysiłku fizycznego. Zainteresowanie wpływem magnezu na serce stale wzmaga się wraz z doniesieniami o rosnącym niedoborze cennego biopierwiastka w glebie, a co zatem idzie i w pokarmach - głównym jego źródle. Niedobór magnezu w glebie jest również spowodowany niewłaściwym nawożeniem.
Synergia lecznicza.
Wspólnym efektem działania flawonoidów z głogu i magnezu jest wzmocnienie serca i krążenia krwi oraz ochrona naczyń krwionośnych. Tego typu wspomaganie terapeutyczne dwóch lub więcej substancji zwie się synergią leczniczą. Współczesna medycyna coraz częściej zauważa i ceni tego typu złożone substancje lecznicze. Przykładem są nowoczesne preparaty np. optymalne połączenie ekstraktu z głogu i magnezu o nazwie KARDIOSTABIL. Tego typu związki naturalne, poprawnie stosowane chronią wiele lat nie wykazując działań niepożądanych dla zdrowia - tak częstych dla leków syntetycznych.